ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ
Τις περισσότερες φορές οι ψυχικές διαταραχές είτε είναι κρίσεις πανικού είτε κατάθλιψη είτε κάτι άλλο είναι μια προσπάθεια του ασυνείδητου μας να μας αφυπνίσει και να μας ενημερώσει ότι συμπεριφερόμαστε στον εαυτό μας και σχετιζόμαστε με τους άλλους με τρόπους μη λειτουργικούς. Ο θεραπευτής βοηθά να μετατραπούν οι ψυχικές διαταραχές σε αναπτυξιακές αφορμές που μπορούν να φέρουν την αλλαγή και την εξέλιξη σε όλα τα επίπεδα της ζωής σου. Κι αυτή η εμπειρία, δεν θα μπορούσε παρά να βιωθεί μέσα στο ασφαλές πλαίσιο μιας θεραπευτικής σχέσης.
Της σχέσης που θα συν-δημιουργήσουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αυτογνωσία και την ανάπτυξη του εαυτού σας. Ο θεραπευτής με τη ζεστή γεμάτη αποδοχή στάση του ενθαρρύνει και ενισχύει την έκφραση όλων των απωθημένων του θεραπευόμενου χωρίς ίχνος ντροπής και αμηχανίας. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να μοιραστούμε τις αγωνίες μας και τις πιο προσωπικές μας εμπειρίες σε ένα ασφαλές και εμπιστευτικό περιβάλλον χωρίς ηθικολογίες και κριτική για τη συμπεριφορά μας.
Όλες οι ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις παρά τις διαφορές τους, συνηγορούν στο ότι η θεραπευτική σχέση μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή είναι ο θεμελιώδης λίθος που προκαλεί την αλλαγή.
Δύο από τους σημαντικότερους λόγους είναι:
-Η σχέση αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό αντανάκλαση του πως νιώθει και σχετίζεται ο θεραπευόμενος με τους ανθρώπους στη ζωή του. Οπότε είναι καλό να μιλά και να εκφράζεται εκτός των άλλων και για το πώς νιώθει για τον θεραπευτή του. Έτσι θα μπορέσει ο θεραπευτής να εντοπίσει στον θεραπευόμενο τους δυσλειτουργικούς τρόπους που επαναλαμβάνονται στη θεραπευτική σχέση και να βρουν μαζί νέους περισσότερο λειτουργικούς.
-Επειδή γενετικά έχουμε ανάγκη από τις σχέσεις μιας και μέσα απ' αυτές εξελισσόμαστε με πρωταρχικές αυτές με τους γονείς μας.
Υπάρχει η άποψη ότι ο θεραπευτής είναι "πληρωμένα αυτιά" και δεν νοιάζεται για τον θεραπευόμενο . Όμως δεν γίνεται να μη νιώσει συναισθήματα ένας άνθρωπος για έναν άλλο. Φανταστείτε πως νιώθουμε όταν αντικρίζουμε για παράδειγμα στην τηλεόραση τον αγώνα επιβίωσης των μεταναστών. Αν κάνετε την αναλογία καταλαβαίνετε ότι και ο θεραπευτής δεν μπορεί να μην έχει συναισθήματα για τον θεραπευόμενο του (αλλά και αντίστροφα ) που είναι κάποιος που σχετίζεται όχι από την οθόνη της τηλεόρασης αλλά από κοντά και συχνά. Όπως έχουν καταθέσει σημαντικοί ψυχοθεραπευτές ,έχουν εξελιχθεί μέσα από τις σχέσεις με τους θεραπευόμενους τους γιατί κάποιος που δυσκολεύεται σε έναν τομέα μπορεί να είναι πρότυπο σε άλλους τομείς.